به آخرین باری بیندیشید که برای مدیریت روز خود دچار ترس و اضطراب شدید. شاید این اضطراب جلوی شما را برای صحبت در یک جلسه گرفته باشد زیرا به نظر خودتان نظر شما ارزش مطرح شدن در جمع را نداشته  و شاید هم نوشتن یک ایمیل ساعت ها وقت شما را گرفته است زیرا منتقد درونی تان مدام به شما گوشزد می کرد که به قدر کافی خوب نیست و به عبارت بهتر شما به قدر کافی خوب نیستید.

بسیاری از افراد موفق هم با افکاری مبتنی بر عدم شایستگی خود دست و پنجه نرم می کنند و این با وجود تمامی دستاوردهای مثبت آنهاست. این رویداد روانشناختی که با عنوان سندرم ایمپاستر (خودویرانگری افراد موفق) شناخته می شود می تواند خود را در حوزه های مختلف زندگی و کار نشان دهد؛ من جمله:

•  کم اهمیت شمردن ترفیعات
• نپذیرفتن مسئولیت های جدید
• احساس عدم کفایت برای شغل

اگرچه هیچ کس از این تردیدهای درونی در امان نیست، ولی بیشترین تأثیر آن را بر روی افراد بسیار موفق می توان دید و به تجربۀ من، این جنگ با منتقد درونی یکی از موارد مشترک میان افراد بسیار موفق است و چیزی است که ما اغلب راجع به آن صحبت نمی کنیم. در ادامه این مطلب با اسکیل ما همراه باشید.

ماهیت واقعی تردید به خود

ترس از شکست یکی از احساسات جهانی آدمیان است که توسط برخی از موفق ترین افراد جهان تجربه شده است.

به اذعان مایا آنگلو:

«من تا بحال یازده کتاب نوشته ام، ولی هر بار با خود می اندیشم، «اوه! این بار خواهند فهمید. من همه را فریب داده ام و این بار لو خواهم رفت.»

تقریباً رهبران تمامی صنایع راجع به احساس عدم کفایت و لیاقت برای موفقیت سخن گفته اند، من جمله نیل گیمان، شریل ساندبرگ، اِما واتسون، و حتی آلبرت اینشتین.

بنابراین اگر شما هم با سندروم ایمپاستر دست و پنجه نرم می کنید، باید بدانید که تنها نیستید. درست است که تردید به خود می تواند سمی باشد، ولی مشکل سازتر این واقعیت است که ما هرگز راه درست مقابله با این هیجان طبیعی و مورد انتظار را نمی آموزیم.

در برنامۀ تِدتاک، به استراتژی سادۀ دو بخشی اشاره کردم که افراد بسیار موفق از آن برای غلبه بر تردید به خود استفاده می کنند. راز نهفته در آن عبارتست از رویارویی با عدم قطعیت به عنوان یک مهارت و پذیرش ذهنیت رشد به عنوان چیزی که با گذشت زمان و تمرین می توان در آن خبره شد. در اینجا به چند نکته اشاره می کنم که می توانید با آنها شروع کنید.

چگونگی مواجهۀ افراد بسیار موفق با سندروم ایمپاستر

1. آنها الگوهای فکری تکراری را شناخته و ذهنیت خود را فعالانه تغییر می دهند

تخمین ها حاکی از آنند که از میان 70000 فکر روزانۀ ما، 98 درصد از آنها تکراری هستند. این بدان معناست که انتقاد درونی شما به حالت عادت درآمده است- یک الگوی فکری که می توانید کنترل آن را به دست بگیرید.

در ابتدا باورهای اساسی را مشخص کنید (به طور بالقوه ریشه در کودکی دارند) که احساس عدم لیاقت برای موفقیت را به شما القا می کنند. به دنبال افکار اغراق شده، غیرمنطقی، یا غیرواقعی بگردید که پیوسته تکرار می شوند و انحرافات شناختی معمول را که موجب سست شدن شما می شوند شناسایی کنید.

2. آنها کنجکاو می شوند و سؤال می پرسند

منتقد درونی شما در واقع قصد حمایت از شما را دارد. لذا باید تمام سعی خود را برای تمرین هم دردی نسبت به خود بکنید. پرسش های مطرح شده توسط آن را گوش داده و از آنها برای حل مشکل استفاده کنید.

برای مثال اگر منتقد درونی شما به شما اخطار می دهد که ممکن است آمادگی لازم برای دنبال کردن مسیر شغلی جدید را نداشته باشید، نگرانی های آن را به شکلی سازنده پاسخ دهید. از آن به عنوان فرصتی برای ارزیابی صادقانۀ مهارت ها و ارزیابی شکاف هایی که باید پر شوند استفاده کنید.

3. آنها به ترس اجازه نمی دهند مانع رسیدن به اهدافشان شود

همگی ما در مواجهه با تغییر و عدم اطمینان با نگرانی و سردرگمی مواجه می شویم. ترسیدن در اینجا واکنشی طبیعی است. هر زمان که ما بخواهیم کارهای بزرگی انجام دهیم، منتقد درونی ما وارد عمل خواهد شد، حال هرچقدر هم که سعی کنیم مثبت باشیم. شنیدن صدای منتقد درونی می تواند به این معنا باشد که شما در آستانۀ انجام کاری شجاعانه و مهم از منظر خودتان هستید. هیچ کس زندگی بدون ترس را تجربه نخواهد کرد، حتی با اعتماد به نفس ترین افراد!

بنابرین زمان آن رسیده که هیجانات خود را به صورتی که هستند مشاهده کنید؛ هم هیجانات خوب و هم هیجانات «بد» که این همانا بزرگترین نقطۀ قوت و ارزشمندترین ابزار در اختیار شماست.

نویسنده: ملودی جِی. ویلدینگ

منبع: www.forbes.com

بازنشر و استفاده از مقالات اسکیل ما، به هر شکلی تنها با ذکر نام "اسکیل ما" در بخش منابع و ارائه هایپرلینک مجاز می باشد.