وظایف منتظران در عین آگاه نبودن انسان به نصاب شرایط ظهور

از مهمترین دلایلی که روز به روز ظهور حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه) را عقب می اندازد، ظلم انسانها به انسانهای دیگر، به خدا، و خودشان است. به طور کلی انجام آنچه که خدا برای انسان حرام کرده است، و به طور ساده «گناه»، انسان آخرالزمان را از بهره مندی وجود صاحب الامر خویش محروم کرده است.

خواجه نصیرالدین طوسی درباره ی امام زمان (علیه السلام) می گوید:
«وُجودُهُ لُطفٌ وَ عَدمُهُ مِنّا؛ یعنی وجود حضرت لطف و عنایت بر ماست و غیبت ایشان به خاطر اعمال و رفتار بد ماست.(1)

امیرمومنین علی (علیه السلام)  می فرمایند:
«زمین خالی از حجت خدا نیست ، لکن خداوند متعال ، خلقش را از اینکه حجت را بشناسند نابینا و محروم می نماید و این بخاطر ظلمی است که بر خودشان روا داشتند.» (2)

با انجام هر گناه، ظهور موعود، به عقب می افتد. گناه به معنای کاری است که ولی خدا از انجام آن کراهت و نفرت دارد. علت تاخیر ظهور و ناشناخته ماندن امام زمان (ع) از زبان امیرالمومنین (ع) به خوبی روشن می گردد:

«ظلم و جور با بصیرت سنخیت ندارد و کسی که در کلاس گناه و معصیت بسر می برد هم سنخ با اولیای خدا نیست. لذا دیده اش از شناخت حضرت نابیناست»(3)
باید دانست که شعیان و دوستداران امام زمان (عج)، با انجام محرمات، نه تنها به خود ستم می کنند، بلکه به خاطر تاخیر در نابودی باطل، انتقام خون مظلومان و عقب افتادن ظهور، قلب امام خود را می شکنند و محبوب خود را در قفس انتظار گرفتار می کنند.

حضرت بقیة الله الاعظم (عج) خود در این باره می فرمایند:
«محبوس نکرده ما را از دوستان، مگر خبرهای ناگواری که همواره از ناحیه آنان به ما می رسد که ناخوشایند است، در حالیکه ما آن کارها را از ایشان نخواستیم»(4)

به همین جهت یکی از وظایف منتظران چنین است: «دوری از محرمات»

پی‌نوشت‌ها:
1. طوسی، شرح تجرید الاعتقاد، انتشارات حدیث، ص 362.
2. بحار الانوار ، ج 51، ص 113.
3. مشعل هدایت ، ج 2 ، ص 126 ، مقاله امکان تشرف.
4. احتجاج طبرسی ، ج 2 ، ص 322.